- daşqəlbli
- прил.1. бездушный, чёрствый2. неумолимый
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
daşqəlbli
Смотреть что такое "daşqəlbli" в других словарях:
daşqəlali — sif. Rəhmsiz, sərt, mərhəmətsiz; ürəyi çox bərk, amansız. Daşqəlbli insanları neylərdin, ilahi?! Bizdə bu soyuq qanları neylərdin, ilahi?! M. Ə. S.. Lakin daşqəlbli qaniçən kazaklar, buna baxmayaraq, zavallı işçiləri bacardıqca qılıncdan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
daşürəkli — bax daşqəlbli. Daşürəkli adam. – Mən ancaq onu bilirəm ki, arvad nə qədər daşürəkli də olsa, onu yola gətirmək olar. N. V.. Nişan alıb ox atmağı, nə çarə; Daşürəkli mələklərdən öyrəndim. M. Müş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ilahi — 1. sif. din. <ər.> 1. Allaha mütəəlliq, Allaha məxsus, Allaha aid, Allah tərəfindən verilmiş; qeyri bəşəri. İlahi hikmətlər xəzinəsi. – <Şeyx Sənan:> Bu ilahi sükuta qarşı, Xumar; Həp mələklər olur pərəstişkar. H. C.. 2. is. Allah. Bu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qaniçən — sif. Zalım, qəddar, rəhmsiz, vəhşi. Simaca kafir, qaniçən, talançı və cəsur olan bu tayfa <hun tayfası> . . hədsiz zülmlər etmişlər. A. B.. . . Daşqəlbli qaniçən qazaqlar . . zavallı işçiləri bacardıqca qılıncdan keçirirdilər. S. S. A.. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
